Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι δεν αποτελούν κρατικές ενισχύσεις υπό την έννοια της Συνθήκης όλες οι χορηγούμενες από τα κράτη ενισχύσεις. Η ισχύουσα κανονιστική ρύθμιση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας δεν απαγορεύει τη γερμανική κανονιστική ρύθμιση που επιβάλλει υποχρέωση αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η PreussenElektra είναι προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας, εκμεταλλεύεται δε στη Γερμανία πλέον των 25 συμβατικών και πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής καθώς και ένα δίκτυο διανομής ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής και υπερυψηλής τάσεως.
Ένας γερμανικός νόμος του 1990, τροποποιηθείς το 1994 και το 1998 (Stromeinspeisungsgesetz) υποχρεώνει τις δημόσιες επιχειρήσεις παροχής ηλεκτρικού ρεύματος (οι οποίες υπάγονται τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα) να αγοράζουν την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται εντός της ζώνης τους εφοδιασμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεταξύ των οποίων είναι η αιολική ενέργεια, σε ελάχιστες τιμές που είναι ανώτερες από την πραγματική οικονομική αξία αυτού του είδους ηλεκτρικής ενέργειας.
Η Επιτροπή, στην οποία η Γερμανική Κυβέρνηση είχε γνωστοποιήσει το σχέδιο της αρχικής κανονιστικής ρυθμίσεως το 1990, το είχε εγκρίνει κρίνοντας ότι ήταν σύμφωνο προς τους στόχους της ενεργειακής πολιτικής των Κοινοτήτων.
Το καθεστώς αυτό τροποποιήθηκε το 1998: θεσπίστηκε μηχανισμός κατανομής των οφειλομένων στην εν λόγω υποχρέωση αγοράς επιπλέον εξόδων μεταξύ των επιχειρήσεων παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και των επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας σε προηγούμενο στάδιο της παραγωγής.
Η Schleswag, περιφερειακή επιχείρηση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος του ομόσπονδου κράτους του Schleswig-Holstein, έχει την υποχρέωση να αγοράζει το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται στη ζώνη της εφοδιασμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η εν λόγω υποχρέωση αγοράς προκάλεσε επιπλέον κόστος το οποίο από 5,8 εκατομμύρια DEM το 1991 ανήλθε περίπου σε 111,5 εκατομμύρια DEM το 1998.
Δυνάμει του προβλεπομένου από τον γερμανικό νόμο μηχανισμού κατανομής, η Schleswag ζήτησε από την PreussenElektra την πληρωμή ορισμένων ποσών που είχε ήδη δαπανήσει λόγω της υποχρεώσεώς της αγοράς.
Η PreussenElektra άσκησε ενώπιον του Landgericht Kiel αγωγή για την επιστροφή ποσού 500.000 DEM που αντιστοιχούσε στο ποσό που κατέβαλε η Schleswag σε αντιστάθμιση των επιπλέον εξόδων που προκάλεσε η αγορά ηλεκτρικού ρεύματος προερχομένου από αιολική ενέργεια. Η PreussenElektra θεωρεί, πράγματι, ότι η πληρωμή αυτή δεν ήταν σύμφωνηπρος το κοινοτικό δίκαιο στο μέτρο που συνιστούσε την εφαρμογή τροποποιηθέντος καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων που δεν είχε γνωστοποιηθεί στην Επιτροπή.
Το επιληφθέν της διαφοράς γερμανικό δικαστήριο ερωτά το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων: Η τροποποίηση του νομικού καθεστώτος συνιστά πράγματι τροποποίηση ενισχύσεων υπό την έννοια του κοινοτικού δικαίου; Το θεσπισθέν με τον τρόπο αυτό καθεστώς είναι αντίθετο, επιπλέον, προς την απαγόρευση των ποσοτικών περιορισμών των συναλλαγών;
Το Δικαστήριο υπενθυμίζει, κατ' αρχάς, ότι οι ενισχύσεις, που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό με την ευνοϊκή μεταχείριση ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.
Πάντως, δεν συνιστούν ενισχύσεις όλα τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται από τα κράτη. Μόνον οι ενισχύσεις που χορηγούνται αμέσως ή εμμέσως με κρατικούς πόρους συνιστούν ενισχύσεις υπό την έννοια της Συνθήκης.
Το Δικαστήριο κρίνει ότι ούτε η νομική υποχρέωση που θεσπίστηκε με τη γερμανική κανονιστική ρύθμιση, ούτε η κατανομή της οικονομικής επιβαρύνσεως μεταξύ των ιδιωτικών επιχειρήσεων παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και των ιδιωτικών επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας σε προηγούμενο στάδιο της παραγωγής συνεπάγονται άμεση ή έμμεση μεταφορά κρατικών πόρων.
Κατά το Δικαστήριο, το γεγονός ότι η υποχρέωση αγοράς επιβάλλεται από τον νόμο και απονέμει αναμφισβήτητο πλεονέκτημα σε ορισμένες επιχειρήσεις δεν μπορεί να της προσδώσει τον χαρακτήρα κρατικής ενισχύσεως υπό την έννοια της Συνθήκης.
Εξάλλου, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η κανονιστική αυτή ρύθμιση μπορεί να εμποδίσει, τουλάχιστον εν δυνάμει, το ενδοκοινοτικό εμπόριο. Εντούτοις, αυτή έχει ιδίως ως σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος με τη συμβολή της στη μείωση των εκπομπών αερίου με αποτέλεσμα το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο σκοπός της κανονιστικής αυτής ρυθμίσεως περιλαμβάνεται, επομένως, μεταξύ των κατά προτεραιότητα στόχων της Κοινότητας.
Υπό τις συνθήκες αυτές και στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου που έχει εφαρμογή στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας, το Δικαστήριο κρίνει ότι η γερμανική κανονιστική ρύθμιση δεν είναι ασυμβίβαστη προς την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων.
Ανεπίσημο έγγραφο προοριζόμενο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο.
Διατίθεται σε όλες τις επίσημες γλώσσες.
Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως συμβουλευθείτε τη σελίδα μας Internet www.curia.eu.int περί τη 15.00 μεταμεσημβρινή σήμερα.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την κ. Estella Cigna τηλ: (352) 4303 2582 fax: (352) 43 03 2674