Το Δικαστήριο θεωρεί ότι αντίκειται στην αρχή της ισότητας των αμοιβών ο αποκλεισμός των ανδρών από το ευεργέτημα των επιδομάτων αρχαιότητας που χορηγούνται στις μητέρες συνταξιούχους υπαλλήλους, εάν οι πατέρες αυτοί αποδεικνύουν ότι έχουν ασχοληθεί με την ανατροφή των παιδιών τους.

Ο J. Griesmar, Γάλλος δικαστής, πατέρας τριών παιδιών, έλαβε σύνταξη υπολογισθείσα βάσει των ετών της πραγματικής υπηρεσίας του σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Το επίδομα που χορηγείται για κάθε τέκνο στις μητέρες υπαλλήλους δεν ελήφθη υπόψη για τον υπολογισμό της συντάξεώς του και ο J. Griesmar θεωρεί ότι υπέστη δυσμενή διάκριση λόγω φύλου, απαγορευόμενη από το κοινοτικό δίκαιο.

To Conseil d'Etat επελήφθη της προσφυγής του J. Griesmar, κατά την άποψη του οποίου συντρέχει διάκριση άντρα-γυναίκας. Το γαλλικό δικαστήριο ερωτά το Δικαστήριο αν, κατ' ουσίαν, η σύνταξη ενός υπαλλήλου θεωρείται αμοιβή και, σε καταφατική περίπτωση, αν τα επιδόματα που χορηγούνται ανά τέκνο στις γυναίκες υπαλλήλους είναι συμβατα με την αρχή της ισότητας των αμοιβών ανδρών και γυναικών.

Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως, το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι οι συντάξεις των υπαλλήλων, ιδιαίτερης κατηγορίας εργαζομένων, συνιστούν σαφώς αμοιβές εφόσον συνδέονται άμεσα με την προγενέστερη θέση εργασίας. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζεται η αρχή της ισότητας ανδρών και γυναικών.

Συνεπώς, με το υποβληθέν ερώτημα ζητείται να καθοριστεί αν το χορηγούμενο ανά τέκνο επίδομα συνδέεται με τις δυσχέρειες που προκαλούνται στον επαγγελματικό τομέα κατά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας - γεγονός που δεν μπορεί να αφορά τους άνδρες - ή αν έχει ως στόχο να αντισταθμίσει τις δυσχέρειες που απορρέουν από την ανατροφή ενός τέκνου, περίπτωση κατά την οποία οι άνδρες υπάλληλοι δικαιούνται να αξιώσουν το επίδομα αυτό, όπως ισχυρίζεται ο J. Griesmar.

Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η χορήγηση του επιδόματος αυτού ουδόλως εξαρτάται από την άδεια μητρότητας, αλλ' αντιθέτως στηρίζεται στη μεγαλύτερη χρονική περίοδο, που αφιερούται στην ανατροφή τέκνου.

Περαιτέρω, η κατάσταση ανδρών και γυναικών υπαλλήλων μπορεί να είναι παρεμφερής όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών και να έχει τις ίδιες συνέπειες στη σταδιοδρομία τους. Παρ' όλ' αυτά, ο γαλλικός κώδικας συντάξεων δεν προβλέπει τον ίδιο τρόπο υπολογισμού για τη σύνταξη γυναίκας υπαλλήλου και άνδρα υπαλλήλου, ακόμα κι αν ο άνδρας υπάλληλος μπορεί να αποδείξει ότι έχει αναθρέψει τα τέκνα του. Υφίσταται συνεπώς διαφορετική μεταχείριση λόγω φύλου ως προς τους γάλλους υπαλλήλους που είναι πατέρες και έχουν πράγματι ασχοληθεί με την ανατροφή των τέκνων τους.

Αντίθετα προς ό,τι ισχυρίζεται η Γαλλική Κυβέρνηση, το Δικαστήριο θεωρεί ότι το επίδομα που χορηγείται στις μητέρες υπαλλήλους δεν επιτρέπεται ως μέτρο που προορίζεται να βοηθήσει τις γυναίκες στην επαγγελματική τους ζωή, διότι, χορηγούμενο κατά τη χρονική στιγμή της παύσεως της ενεργού υπηρεσίας τους, δεν αποκαθιστά τα προβλήματα που έχουν τυχόν συναντήσει κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Το Δικαστήριο κρίνει ότι οι επαγγελματικές δυσχέρειες που έχουν αντιμετωπίσει οι μητέρες δεν μπορούν να επιλυθούν βάσει του επιδίκου στην υπόθεση αυτή επιδόματος.

Εξάλλου, το Δικαστήριο αποφασίζει να μην περιορίσει χρονικά τα αποτελέσματα της αποφάσεως αυτής, απορρίπτοντας το αίτημα της Γαλλικής Κυβερνήσεως, η οποία προέβαλε τις τυχόν συνέπειες οικονομικής φύσεως.

                
                

Ανεπίσημο κείμενο για τα μέσα ενημέρωσης, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Διατίθεται σε όλες τις επίσημες γλώσσες. Για το πλήρες κείμενο της αποφάσεως συμβουλευθείτε τη σελίδα μας Internet www.curia.eu.int . περί τη 15.00 μεταμεσημβρινή σήμερα. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την κα Estella Cigna, τηλ. (352) 43 03 2582 fax (352) 43 03 2674.