ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ αριθ. 66/03
της 12ης Αυγούστου 2003
Διάταξη του Δικαστηρίου της 29ης Ιουλίου 2003 στην προδικαστική υπόθεση C-166/02
Daniel Fernando Messejana Viegas κατά Companhia de Seguros Zurich SA και Mitsubishi
Motors de Portugal SA
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ
ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΑ
ΘΥΜΑΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΝΟΝΤΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ
Οι αποζημιώσεις που προβλέπονται από το πορτογαλικό σύστημα πρέπει να είναι
σύμφωνες όσον αφορά τα ελάχιστα ποσά που έχουν καθοριστεί από κοινοτική οδηγία
Η κοινοτική οδηγία περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών
με την ασφάλιση για την αστική ευθύνη που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων
οχημάτων 1 καθορίζει τα ελάχιστα ποσά όσον αφορά την αποζημίωση των θυμάτων οδικών
ατυχημάτων. Η εν λόγω οδηγία δεν κάνει διάκριση μεταξύ του αν η αστική ευθύνη
στηρίζεται σε πταίσμα ή σε κίνδυνο.
Η Πορτογαλία υποχρεούνταν να έχει προσαρμόσει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1995 τις
διατάξεις της νομοθεσίας της όσον αφορά τα προβλεπόμενα από την οδηγία ποσά
εγγυήσεως.
Το πορτογαλικό σύστημα αστικής ευθύνης όσον αφορά την αποζημίωση των θυμάτων
οδικών ατυχημάτων περιλαμβάνει δύο διαδικασίες. Πρώτον, στην περίπτωση που ο οδηγός
έχει διαπράξει πταίσμα, η πορτογαλική νομοθεσία δεν προβλέπει όρια όσον αφορά την
αποζημίωση. Δεύτερον, στην περίπτωση που δεν μπορεί να αποδειχθεί κανένα πταίσμα
του οδηγού, ο νομοθέτης προβλέπει ανώτατα ποσά αποζημιώσεως τα οποία είναι
μικρότερα των ελαχίστων ποσών εγγυήσεως που έχουν καθοριστεί με την κοινοτική
οδηγία.
Το πορτογαλικό δικαστήριο ενώπιον του οποίου ο Messejana Viegas άσκησε αγωγή κατά
του ασφαλιστή του εμπλακέντος στο ατύχημα οχήματος, ζητεί από το Δικαστήριο των
Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να πληροφορηθεί σχετικά με το συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο
της πορτογαλικής νομοθεσίας.
Καταρχάς, το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι έχει ήδη αποφανθεί ότι η πορτογαλική
νομοθεσία σχετικά με την αστική ευθύνη που ισχύει επί των ατυχημάτων που προκύπτουν
από την κυκλοφορία οχημάτων πρέπει, σε όλες τις περιπτώσεις, να τηρεί τις ελάχιστες
επιταγές της οδηγίας.
Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι, με την οδηγία αυτή, ο κοινοτικός νομοθέτης θέλησε να
επιβάλει την κάλυψη οποιασδήποτε αστικής ευθύνης που απορρέει από την κυκλοφορία
οχημάτων, συμπεριλαμβάνοντας σ' αυτήν όλα τα συστήματα.
Πράγματι, ο σκοπός της οδηγίας αυτής - δηλαδή η προστασία των θυμάτων οδικών
ατυχημάτων μέσω της υποχρεωτικής ασφαλίσεως της αστικής ευθύνης - θα διακυβευόταν
εάν η κάλυψη αυτής της ευθύνης από την ασφάλιση αφηνόταν στη διακριτική ευχέρεια
του εθνικού νομοθέτη.
Τα καθορισμένα από την οδηγία ποσά δεν μπορούν να ισχύσουν κατά τρόπο άμεσο όσον
αφορά τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών εφόσον η πορτογαλική νομοθεσία δεν έχει
προσαρμοστεί προς την εν λόγω οδηγία. Ωστόσο, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τα κράτη
μέλη πρέπει να αποκαθιστούν τις ζημίες που έχουν υποστεί ιδιώτες λόγω μη μεταφοράς
στο εσωτερικό δίκαιο μιας οδηγίας εντός της προβλεπομένης προθεσμίας. Για να συμβεί
κάτι τέτοιο, πρέπει να συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις:
- η οδηγία πρέπει να απονέμει δικαιώματα στους ιδιώτες.
- το περιεχόμενο των δικαιωμάτων αυτών πρέπει να μπορεί να
εξατομικεύεται και
- πρέπει να υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παραβάσεως της
υποχρεώσεως που υπέχει το κράτος και της επελθούσας ζημίας.
Διαθέσιμες γλώσσες: όλες
Το πλήρες κείμενο της διατάξεως ανευρίσκεται στο internet (www.curia.int)
Για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στην Estella Cigna |
1 - Οδηγία 84/5/CEE του Συμβουλίου της 30ής Δεκεμβρίου 1983, ΕΕ 1984, L 8, σ. 17.