Στην Ιταλία τη δραστηριότητα αυτή μπορούν να ασκούν μόνο το Δημόσιο ή οι παραχωρησιούχοι του. Παράβαση αυτού του κανόνα συνεπάγεται την επιβολή ποινικής κυρώσεως, η οποία μπορεί να συνίσταται σε στερητική της ελευθερίας ποινή διάρκειας μέχρις ενός έτους. Βάσει αυτής της διατάξεως ασκήθηκαν ποινικές διώξεις κατά του Gambelli και των λοιπών για εκμετάλλευση και συγκέντρωση απαγορευμένων στοιχημάτων και τέθηκαν υπό μεσεγγύηση τα κέντρα διαβιβάσεως δεδομένων.

Ο Gambelli υποστηρίζει ότι οι διατάξεις της ιταλικής νομοθεσίας αντιβαίνουν προς τις κοινοτικές αρχές της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Το Tribunale di Ascoli Piceno, επιληφθέν αυτής της υποθέσεως, ζήτησε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ερμηνεία των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης ΕΚ.

Πρώτον, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η ιταλική νομοθεσία συνιστά περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως, της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και της ελευθερίας αποδοχής υπηρεσιών προσφερομένων από παρέχοντα υπηρεσίες.

Ως προς τη δυνατότητα δικαιολογήσεως τέτοιων περιορισμών, το Δικαστήριο επισήμανε ότι μπορούν αυτές να δικαιολογηθούν αν είναι αναγκαίες για την προστασία των καταναλωτών και της κοινωνικής τάξεως, λαμβανομένων υπόψη των ιδιομορφιών ηθικής, θρησκευτικής ή πολιτιστικής φύσεως, καθώς και των ηθικών και οικονομικών συνεπειών για το άτομο και την κοινωνία. Επιπροσθέτως, ο κύριος σκοπός αυτών των περιορισμών πρέπει να ανταποκρίνεται σε επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος, όπως ο περιορισμόςτων προσφερομένων ευκαιριών παιγνίων. Αντιθέτως, η εξεύρεση πόρων για το δημόσιο ταμείο δεν μπορεί να τους δικαιολογήσει. Ειδικότερα, οι περιορισμοί δεν πρέπει να βαίνουν πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη αυτού του σκοπού ορίου και πρέπει να εφαρμόζονται κατά τρόπο μη εισάγοντα δυσμενείς διακρίσεις.

Το ιταλικό δικαστήριο υπογράμμισε ότι το Ιταλικό Δημόσιο ακολουθεί μια πολιτική ισχυρής ενθαρρύνσεως των παιγνίων και των στοιχημάτων με σκοπό τη συγκέντρωση εσόδων, παρέχοντας προστασία στους παραχωρησιούχους του Δημοσίου. Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι αν κράτος μέλος ενθαρρύνει τη συμμετοχή σε λαχειοφόρες αγορές, τυχηρά παίγνια και σε παίγνια στοιχημάτων με σκοπό την άντληση οφέλους για το δημόσιο ταμείο, το κράτος αυτό δεν μπορεί να επικαλείται τη διατήρηση της δημόσιας τάξεως προς δικαιολόγηση περιοριστικών μέτρων.

Το Δικαστήριο αναθέτει στο εθνικό δικαστήριο να εξετάσει αν τηρήθηκε η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων και να εξακριβώσει αν τις προϋποθέσεις εκμεταλλεύσεως στοιχημάτων μπορούν, στην πράξη, να τις πληρούν ευκολότερα οι Ιταλοί επιχειρηματίες σε σχέση με τους αλλοδαπούς επιχειρηματίες. Πράγματι, σε μια τέτοια περίπτωση οι προϋποθέσεις αυτές θα συνεπάγονταν δυσμενείς διακρίσεις.

Στη συνέχεια, το εθνικό δικαστήριο οφείλει να εξετάσει αν ποινική κύρωση επιβαλλόμενη σε όσους στοιχηματίζουν από την κατοικία τους στην Ιταλία μέσω του Διαδικτύου, με bookmaker εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, συνιστά δυσανάλογη κύρωση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το κράτος ενθαρρύνει τη συμμετοχή σε στοιχήματα. Τέλος, το εθνικό δικαστήριο οφείλει να εξετάσει αν οι ποινικές κυρώσεις που επιβάλλονται στους ενδιαμέσους οι οποίοι διευκολύνουν την παροχή υπηρεσιών του εγκατεστημένου σε άλλο κράτος μέλος bookmaker συνιστούν μη δυσανάλογους περιορισμούς σε σχέση με τον σκοπό καταστολής της απάτης.

Ανεπίσημο έγγραφο, προοριζόμενο για τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, το οποίο δεν δεσμεύει το Δικαστήριο. Διαθέσιμες γλώσσες: όλες Το πλήρες κείμενο της αποφάσεως βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου (www.curia.int.) Μπορείτε να το συμβουλευτείτε, καταρχήν, από τις 12 μμ (ώρα Κεντρικής Ευρώπης) την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την κa. Estella Cigna Τηλ: (00352) 4303 2582 Fax: (00352) 4303 2674